r e k l a m a

125-lecie Teatru Polskiego

2015-10-02 05:00:00 UM Bielsko-Biała 1875

30 września br. odbyły się uroczyste obchody jubileuszu 125-lecia Teatru Polskiego

foto: UM Bielsko-Biała

Rok 2015 jest rokiem jubileuszu 250-lecia teatru publicznego w naszym kraju. Zrządzeniem losu w tym tak ważnym dla całego polskiego środowiska teatralnego roku, dwa ważne jubileusze świętuje także Teatr Polski w Bielsku-Białej.

30 września br. odbyły się uroczyste obchody jubileuszu 125-lecia Teatru Polskiego. Udział w nich wzięli przedstawiciele władz samorządowych, wojewódzkich, ludzie świata teatru oraz licznie zaproszeni goście. Gościem specjalnym była Marszałek Sejmu RP Małgorzata Kidawa-Błońska. Wydarzenie to było okazją do wręczenia odznaczeń państwowych i resortowych, które otrzymali zasłużeni aktorzy oraz pracownicy teatru. Jubileusz uświetniła premiera spektaklu w reżyserii Wojciecha Kościelniaka „Sześć wcieleń Jana Piszczyka”.

30 września 1890 roku został uroczyście otwarty budynek teatru. Obiekt został wzniesiony ze składek mieszkańców obydwu, funkcjonujących wtedy oddzielnie miast – Bielska i Białej.

Aż do końca II wojny światowej był teatrem miejskim, prowadzącym działalność sceniczną w języku niemieckim. W okresie międzywojennym, za sprawą Towarzystwa Teatru Polskiego na bielskiej scenie zaczęły pojawiać się także polskie przedstawienia.

W 1945 roku z inicjatywy Stanisława Kwaskowskiego powstał w naszym mieście Teatr Polski, czyli pierwsza stała, zawodowa polska scena. W tym roku świętujemy w związku z tym także 70-lecie tego ważnego wydarzenia.

Warto nadmienić, że bielski teatr od początku swojej działalności uznawany był przez krytykę za jedną z bardziej znaczących placówek teatralnych, funkcjonujących poza wielkimi ośrodkami miejskimi. Na przestrzeni lat na miejscowej scenie wystawionych zostało sporo spektakli, które odbiły się szerokim echem w teatralnym świecie – począwszy od zaprezentowanego bezpośrednio po otwarciu teatru w 1890 roku „Snu nocy letniej”, poprzez „Pana Jowialskiego”, który pojawił się na afiszu zaraz po wojnie, a kończąc na współczesnych widowiskach.

Warto podkreślić, że właściwie każdy dyrektor, który kierował Teatrem Polskim i kreował jego repertuar zostawił na tej scenie swój ważny i trwały ślad. Dotyczy to również aktorów i wszystkich twórców teatralnych, którzy przez lata współtworzyli nasz teatr bądź z nim współpracowali.

Nie sposób byłoby wymienić wszystkich przedstawień, które poruszały bielską publiczność i zapisały się w pamięci widzów. Ale kilka przykładów należy przytoczyć: „Wesele” za dyrekcji Andrzeja Uramowicza, „Dziady” za dyrekcji Mieczysława Górkiewicza, „Persowie” za dyrekcji Józefa Pary, „Scenariusz dla trzech aktorek” za dyrekcji Marka Gaja, „Mistrz i Małgorzata” za dyrekcji Henryka Talara, „Tamara” za dyrekcji Tomasza Dutkiewicza czy wreszcie pierwsza sztuka o Bielsku-Białej „Testament Teodora Sixta” za dyrekcji Roberta Talarczyka. Również pod dyrekcją obecnego dyrektora – Witolda Mazurkiewicza bielska scena utrzymuje wysoki poziom.

Bielski teatr pozostaje jedną z najciekawszych polskich scen. Świadczą o tym nie tylko liczne nagrody i wyróżnienia zdobywane podczas krajowych i międzynarodowych festiwali, ale przede wszystkim zainteresowanie publiczności. Każdego roku nasz teatr odwiedzany jest przez ponad 50 tysięcy osób.